De kleurrijke hervormde theoloog Ted van Gennep (1926-1990) 'slenterde', zoals hij dat noemde, 'door de stad van de mens', en wat hij daar tegenkwam verwerkte hij in zijn theologisch denken en handelen. Vanuit zijn cultuurtheologische houding kreeg hij een belangrijke stem in de kerk. Als rector van seminarium Hydepark en hoogleraar praktische theologie inspireerde hij vele studenten en predikanten. Zijn bijdragen aan het theologische debat - over seksualiteit en relaties, over de Opstanding - veroorzaakten meer dan eens opschudding. Gerrit van Meijeren analyseert Van Genneps gesprek met de cultuur, gefocust op zijn omgang met romans.