Herman Verbeek (1936-2013) had een welhaast onuitputtelijke daden- en manifestatiedrang. Alles wat hij aanpakte, deed hij met hartstocht en overtuiging. Binnen de katholieke kerk behoorde Herman tot de groep van vernieuwers: zij die de kerk meer bij de tijd en dichter bij de mensen wilden brengen. Zijn politieke loopbaan (PPR/GroenLinks) sloot daar naadloos bij aan. Zijn verlangen naar gemeenschap en verbondenheid botste echter met een ander diep gekoesterd verlangen: een verlangen naar een monnikenbestaan. Zijn laatste jaren, na het beëindigen van zijn politieke loopbaan , verliepen zo grotendeels in isolement. In deze periode vormde het schrijven zijn voornaamste bezigheid. Deze biografie omvat bovenal een verslag en analyse van Hermans persoonlijke en publieke worsteling.