Vanaf midden vierde eeuw moet het in de Egyptische woestijn een drukte van belang zijn geweest van kluizenaars en monniken. Zij zochten God in een ascetisch leven van verzaking aan de wereld en lichamelijke onthouding. De wereld van de woestijnvaders - en een paar woestijnmoeders - kennen we, behalve uit het Leven van Antonius, vooral uit de Vaderspreuken, uit de jaren 330-460. Een bont geheel aan spreuken, gesprekken en korte verhaaltjes. Allemaal drukken zij een bepaalde wijsheid uit.