In een wereld waar het steeds makkelijker is geworden om ons snel en zonder fysieke inspanning te verplaatsen, laat cultuurhistorica Rebecca Solnit ons zien hoe belangrijk het is om te lopen, nietig te zijn in een eindeloos landschap, te wandelen zonder te weten waarnaartoe, of te verdwalen in een stad. Solnit verbindt daarbij de evolutie van het menselijk lichaam â'? ons vermogen om rechtop te staan en ons voort te bewegen â'? met de belangrijkste wandelaars uit de geschiedenis en literatuur: Solnit legt de diepgaande, onlosmakelijke relatie tussen wandelen en denken bloot.