Nederland wordt in binnen- en buitenland vaak als een protestants land gezien. Protestanten eisten vanaf de zestiende eeuw steeds opnieuw een prominente positie op, terwijl ze in werkelijkheid slechts zo nu en dan een nipte meerderheid vormden. Peter van Dam onderzoekt aan de hand van deze protestantse claim de geschiedenis van religie in Nederland. Hij stuit daarbij op een grote religieuze verscheidenheid, waarmee mensen in Nederland door de eeuwen heen heel verschillend omgingen. De veranderende maatschappelijke posities van allerlei religieuze groeperingen stelt hij in dit boek centraal.