Sinds de drie grote geschiedschrijvingen over WOII en daarin de Jodenvervolging (van Abel Herzberg, Jacques Presser en Lou de Jong, verschenen in de jaren vijftig, zestig en zeventig van de vorige eeuw) is intussen veel belangrijk onderzoek verricht. 'Veel valse hoop' van de Duitse historicus Katja Happe vertelt de geschiedenis van de Jodenvervolging in Nederland tijdens de Tweede Wereldoorlog. Happe doet dat niet alleen vanuit Nederlands oogpunt, maar plaatst die geschiedenis in internationaal perspectief. Ze besteedt aandacht aan specifieke maatregelen van de nazitop in Berlijn voor Nederland, behandelt uitvoerig de berichtgeving van Otto Bene, de vertegenwoordiger van het Duitse naziregime in Nederland, aan zijn regering en beschrijft de op Nederland gerichte acties van internationale Joodse hulporganisaties.