In zijn gedichten brengt Frans Budé uiterst beeldend en met groot inlevingsvermogen het onbekende van een veelal onzichtbare wereld naar voren. Aardrijken die wel of niet echt bestaan: de dichter reist erheen zonder een voet te verzetten. In zijn rijke verbeelding verplaatst hij zich evengoed naar het leven van bomen en insecten als naar dat van geteisterde eilandbewoners of een kind dat verdwaalt in een mergelgrot. Voelbaar wordt de broosheid van het bestaan.